Jakże nie kochać tych poranków

Nie da się nie kochać :)

Masz rację jakże nie kochać.Pozdrawiam:)

Każdy poranek wart pokochania
On niesie wiele nadziei w sobie
Rodzi słowa, które tylko pochłaniać
Jak Twoje, z którymi iść w życia drogę

kochać i kochać
pozdrawiam serdecznie

Jeśli ich troska nie przesłania...to takie poranki
cudne są...pozdrawiam serdecznie

nie da się i już Pozdrawiam:))

to prawda jak nie kochać ...teraz kocham tamte chwile
w wspomnieniach:-)
a dziś obudził nas śpiew ptaka chyba kosa - piękny
poranek:-)
pozdrawiam serdecznie:-)

Ni sposób nie kochać, a gdy przychodzi wspominać....
Pozdrawiam :)

Nie da sie, to prawda, nie kochac :)

no nie, nie da się nie kochać:) :)

pięknie:)

Podoba mi się Twoja refleksja zamyslenie
Nie mozna nie kochać takich poranków One są źródłem by
miłość rodziła się w naszych sercach
Pozdrawiam serdecznie :)

Nie ma siły na nie!
Pozdrawiam :)

nie można ich nie kochać- chyba, że ktoś ma
niewrażliwe serce.