A JEDNAK...

A jednak,a jednak,a jednak
Nie ma miejsca dosyć by plon zebrać
Tylko krzaki,tylko chwasty powrozami
Zaduszają co zasiane między nami

Nim odejdę bo odejdę dziś od Ciebie
Daj pomodlić się bym ocalił swą nadzieję
Bo choć teraz to co było jest już końcem
Chcę bycćpewny,ze rozbłyśniesz kiedyś słońcem

Nie czas teraz by łzy ronić bo po chwili
Ktoś się znajdzie i ten ktoś Ci czas umili
Ja odmienny posród tego gwaru,szumu
Ja odmienny choć podążam wciąż wśród tłumu

Co to znaczy?,co Ty mówisz i do czego?
Wciąż się pytasz nierozumiąc wciąż dlaczego?
Jakby zbadać co się za tym głębiej kryje
Żyć lub nie żyć-wybór jeden więc Ja żyję

Wszystkie drogi,wszystkie życia,wszystkie tchnienia
Mają jedna tylko własną drogę do spełnienia
Ty masz wybór i w nim tylko mieszka siła
Jaką drogę pragniesz obrać moja mila?

Ale dosyć tych rozważań co tak męczą
Rzeczywistośćc przecież i tak jest najlepszym sędzią
I gdy czas upłynie rzeczywistość nam pokaże
Co jest dobre i czy maski mamy czy też twarze

Więc zostawiam wszystko w jej i twoich rękach
To co dobre było między nami zapamiętaj
Wszystko w jej i twoich rękach
To co dobre-zapamiętaj,zapamiętaj

autor

peter12

Dodano: 2006-08-02 20:13:58

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie