Jednak kocha

Siedzą oboje przy porannej kawie
każde w swych myślach zatopione
ona ukradkiem patrzy ciekawie
gdzie powędrował czy jej opowie.

Rysy na twarzy złagodniały
w oczach blask się obudził
na nowo przeżywa chwile rozkoszy
które gdzieś w drodze zgubił.

I beznamiętnie spojrzał na nią
lecz litość w sercu się zrodziła
czy ona może być winna temu
że chytra starość ją pokonała.

autor

sienka

Napisany: 2015-07-31 Dodano: 2015-07-31 11:00:38

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie