Jedno słowo

Wiem, wiem... takie sobie... ale wtedy byłam bardzo zdołowana i musiałam wydusić to z siebie...

Gdy znów dzisiaj mi powiedziałeś

Że nie możesz dotrzymać danego mi słowa

Łzy smutku i nieszczęścia na moich policzkach widziałeś.

I zacząłeś się wykręcać że boli Cię głowa.

A ty po prostu wolisz spędzać z nią czas

Ale boisz się mi przyznać rację

A ja już nie widzę nadziei żeby coś połączyło nas

Ale może jakiś cud się zdarzy.

Tak bardzo bym chciała żeby powróciły tamte chwile

Ciągle mi się to w snach marzy

A wtedy będzie mi tak mile

Bo do szczęścia mi nie będzie brakować niczego

I będę wracać radosna do domu rodzinnego.

Marta R.

autor

marruh

Dodano: 2007-07-04 09:41:50

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie