Jesień

Przyszła jesień długimi krokami
I zrobiło się bardzo smutno
Czyżby jesień to smutek i żal?
A przecież słońce jaskrawo świeci
I liście lśnią w kolorze brązu,
Czerwieni i złota
Bo jesień, to kolor ciepły i miły dla oka
Więc czemu ten smutek, więc czemu ten żal?
Być może, że koniec lata, że dni krótkie są
A może zimny, wiejący jesienią wiatr?
To nie w tym przyczyna
To my sprawiamy ten smutek, ten żal
To nasze serca zimne są i kończą się uczucia
I jest tak trudno, uwierz mi trudno jest
Wskrzesić ponownie ogień uczuć
Który tak pięknie iskrzył, rozpromieniał
Lecz przez nieuwagę kochanków przyciemniał i zgasł.

autor

W.G.

Napisany: 2006-10-20 Dodano: 2009-04-27 08:17:55

Ten wiersz przeczytano 387 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie