Jesień wspina się...
Jesień wspina się po szczycie
krótszych dni, ubrana w sukienkę
z porannej mgły. Buty ma z winorośli,
coraz barwniejsze, dźwigając
naręcza bukietów hortensji.
Liście barwne w warkocz wplata.
Łatwo się rozprasza i często
przerywa swą wędrówkę, bo żal jej
odchodzącego lata.
Nad szczytami gór jasne słońce
świeci, drzewa rzucają cień,
a blask je ożywia. Pustki pól
jeszcze zieleniejących, wieczorem
mleczną mgłą okrywa.
W lesie śpiew ptaszęcy, słodka muzyka
serce wzrusza. Tu jesion się
złoci, a tam rumieni polna
grusza. Wszystko to piękne,
niepowtarzalne jak śmiech dziecięcy.
Przysiada, więc na kanapce z mchu
rudego, gdzie zasypia i budzi się
na nowo. Jest jak cicha mniszka
spokój wielbiąca i często jeszcze
wystawia twarz do słońca.
Utka wreszcie z kolorowych
liści łoże, będzie szła przez:
góry, doliny, niziny i
dojdzie aż nad Morze.
Tessa50
Tessa50
Komentarze (15)
Uroczy opis jesiennej przyrody :) pozdrawiam ciepło :)
Ladna ta Twoja jesien :) +
Czas pokłonić się dostojnej Pani Jesieni.
niesamowity klimat tu wprowadziłaś. tak pięknie
piszesz. z serca pozdrawiam ;)
Ale mnie nastraszyłaś . Mieszkam nad morzem :)
Bardzo ładny, melancholijny obraz jesienny.Pamiętam,
że lubisz tę porę roku.
Czytałem dzis o lecie kapałem sie w morzy byłem w
lesie....a teraz wieczorem Tereso zapraszasz na
jesienny spacer pieknie dziekuje z wielką
przyjemnoscia....
Pięknie namalowany jesienny pejzaż :) pozdrawiam
Przepiękna ta jesień. Wiersz napisany leciutko i
zgrabnie.
pieknię namalowany obraz zbliżającej się
jesieni...pozdrawiam
Piękny wiersz, rozmarzony...
Wiersz utkany w czułość.piękny,pozdrawiam.
tak piękna jest ta twoja jesień Teresko
Ależ śliczny, kolorowy, owiany wszelaką barwą wiersz
... przywiewa w myślach Bieszczady i piękne połoniny
... ja jeszcze jednak chcę lata - tak jakoś go mało
... pozdrawiam
Piękna jest Twoja jesień, oby ta która przyjdzie w tym
roku, była choć troszkę do Twojej podobna, pozdrawiam
ciepło;)