Jesienna miłość
Jesienna miłość
drzewa płakały
motylami liści
ścieląc złoto-brązowy
dywan marzeń
wplątanych w zamyśloną mgłę
na ławce dystansu
nasycona spełnieniem
zerkała na tulącą się parę
wielka niewiadoma
z czerwonym liściem serca
drżącym na wietrze
spieszącym
by biec
by żyć
autor
Sesil
Dodano: 2005-11-07 07:25:20
Ten wiersz przeczytano 479 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.