jesienny liść

Często ogarnia znajome uczucie,
smutek, rozpacz, piekielne przeczucie
że nie ma nadziei ani ratunku
nikt nie stoi na posterunku,
kiedy ciemności padają na świat
znęcając się jak najgorszy kat,
w żelaznym uścisku trzymają łzy,
nie dając ulgi jak w dawniejsze dni,
wciąż ogarnia otchłań wspomnienia,
nie chcąc odejść w moc zapomnienia,
serce skażone jest czarą goryczy
dusza skrwawiona wciąż płonie i krzyczy,
już brak siły by naprzód iść,
usycham powoli jak jesienny liść...

autor

Collor

Dodano: 2010-10-25 20:12:36

Ten wiersz przeczytano 409 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie