JESIENNY PAN

Rano na przystanku tramwajowym stałam
Jesiennego Pana ujrzałam
Do tramwaju wsiąść zapomniałam
Taki był ciekawy, interesujący
W ręku parasol trzymał
A kapelusz na głowie
Od liści mu się aż uginał
Liście złote, żółte i czerwone na nim miał
W drugiej ręce jarzębinę trzymał
Od czasu do czasu nią wywijał
Wokół niego mleko się wylało
Co prawda mlekiem nie pachniało
Ale było tak biało, biało
To ranna mgła się unosiła
Lecz koloru złocistego Jesiennego Pana nie przykryła
W kolorach pięknych stał
I mimo że do tramwaju wsiąść zapomniałam
Tego nie żałowałam

autor

Kwiat lotosu

Napisany: 2006-10-13 Dodano: 2006-10-13 08:29:22

Ten wiersz przeczytano 659 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie