Jesień/Zima

Jeśli zechcesz mnie na stałe, zabierz się za to ostrożnie.
Moje kruche serce może nie znieść nacisku większego, niż to minimalne, i nie wiem, czy starczy mi sił, by trzymać je dłużej przy życiu, ale postaram się, jeśli to konieczne.
Stanę się bardziej prawdziwa, mniej podobna do szarego świata, i nawet założę dla Ciebie moje szalenie kolorowe spodnie.
Jeśli zabierzesz z mojej głowy szum żałości, odwdzięcze się tym samym i przywrócę to, co zostało Ci kiedyś zabrane. Może mi się uda.
Chyba mnie oswajasz.
Nie stanę się cieniem, bo wiem, że go nienawidzisz, ale jeśli poprosisz to będę światłem.
Nie oddam się w całości, zbyt mało jeszcze wiesz, i nie obiecuje, że będę bez wad, bo jestem nieidealna, ale chciałabym przy Tobie oddychać.
Bliżej do zimy, a czuje, że wraz z jesienią, kończy się nadzieja. Ostatnia z ocalałch emocji.
Przygasam, chociaż myślisz, że płonę.
Wdech.

autor

Pati99

Napisany: 2017-12-04 Dodano: 2017-12-04 11:11:23

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie