Jeśli chcesz
Co zrobić mam ze smutkiem
on wchłania i pożera
nie chcę go dłużej tulić
gdy patrzy jak umieram
na przekór samotności
oddalam złe wspomnienia
i patrzę prosto w oczy
choć z nią mam do czynienia
jestem wśród łez samotny
muzyka grała ciszą
podobno są uczucia
po których serca piszą
uparcie i wytrwale
dotykam przeznaczenia
ty możesz mnie wyzwolić
miłością bez wytchnienia
autor
m13m1
Dodano: 2018-03-23 01:48:03
Ten wiersz przeczytano 600 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Piękna melancholia;)pozdrawiam cieplutko;)
Piękna melancholia :) Pozdrawiam serdecznie +++
Bardzo piękny, melancholijny wiersz opisujący smutek
samotności oraz prośbę i oczekiwanie na prawdziwą
miłość ... pozdrawiam i głos swój zostawiam :)
Znam ten ból, pierwsze wersy to jest to z czym się
człowiek często musi zmagać, pozdrawiam;)
Życiowa melancholia.
Czasami tak bywa, że miłość przynosi nam więcej
smutków niż radości.
Pozdrawiam:)
Marek
samotność jest najgorszą z form życia
może dziwnie to nazwałem ale to jest straszne być
osamotnionym ratuj się jak możesz pozdrawiam może bej
ci pomoże ,napewno
Od smutku uciekać, tam gdzie radość czeka!
Pozdrawiam!