Jeśli zechcesz
Jeśli zechcesz mnie zapomnieć,
uczyń to.
Lecz zrób przytomnie,
by nie wzbudzić tej żałości,
której cóż
brak jest skromności.
Jeśli zechcesz mnie porzucić,
uczyń to.
Lecz by nie smucić,
i robudzić tej litości,
z której zło,
ma moc radości.
Jeśli zechcesz mnie zostawić,
uczyń to.
lecz przestań bawić,
by nie wzbudzić pożądania,
które trwa,
bez siły trwania.
Jeśli zechcesz to uczynić,
uczyń to.
Potrafisz winić,
nie wzbudzając potępienia,
które łzy,
w śmiech raczy zmieniać.
Jeśli zechcesz mnie zapomnieć,
uczyń to…lecz zrób to skromnie.
Komentarze (4)
Rozstania są zawsze najcięższą próbą dla serca i
charakteru. Jakże często widać po sposobie odejścia
"klasę" człowieka :)
Piękny wiersz do przemyśleń
można porzucic, zostawic ale zapomniec się nie da,
wspomnienia wracają
..Jesli zechcesz mnie porzuciąć.. jeśli zechcesz mnie
zostawić... uczyń to..
ale stawiasz lub raczej by zrobiła to w taki a nie
inny sposób, jeśli zechcesz mnie zapomnieć - no też
nie wiem czy tak sie da
choc "skromnie"
Ładny, wart przeczytania i zastanowienia się. +
Ktoś kto potrafi zrezygnować z miłości jest bogaty
duchowo ... ale z tym zapomnieniem - nie jest tak
łatwo jak się zdaje.W Twoich słowach można odnaleźć
cząstkę siebie.Ładnie napisałeś o zapomnieniu.