Jest taki ból...

jest taki ból...
ból, który przenika serce,
umysł,
każdą najmniejszą nawet komórkę ciała
ból nie do pokonania
sprawia...
że popada się w obłęd,
odrętwienie,
niekończący się letarg
......................................
jedyne co przywołuje
to śmierć
jeśli są jakiekolwiek myśli
to tylko o niej...
chce się przejść już na
drugą stronę, ale
jak to uczynić, ale
jak pokonać strach?!...
.....................................
strach przed kolejnym bólem,
tym razem bólem odejścia...
chce się tam być szybko i...
i bezboleśnie
tylko...
co zrobić?
jaki sposób wybrać,
żeby nie czuć nic?
mając poczucie iż odchodzi się jak tchórz,
bo nie można pokonać
własnych słabości,
iść przez życie,
walczyć!
walczyć, tak jak tego oczekuje świat
....................................
jeszcze jest inna strona medalu...
otępiony i zamroczony umysł nachodzi
jedna myśl...
jak tam jest?
czy oby na pewno pozbędę się bólu istnienia,
niemożności pokazania, że jest się kimś?!
a co z osądem?
przecież nie wiadomo
czy dusza nie zostanie potępiona...
potępiona za ucieczkę,
za słabości,
za całe życie?!
....................................
kolejny strach,
tym, razem bólem wieczności...
przecież nie odchodzi się,
nie chce się odejść!
po to by cierpieć bardziej,
ucieka się, bo szukany jest spokój...
lecz tam można go nie znaleźć
....................................
potrzask...
znów ucieczka?
ale gdzie?
jeśli w świecie jest źle,
jeśli tam może być źle...
gdzie złoty środek?!
........................................
tak...
chwila zwątpienia
tak...
tutaj nie ma złotego środka
pozostaje...
kolejna ucieczka
kolejny letarg
kolejna porażka i ukazanie słabości!
.......................................
będziesz cierpieć dalej, bo...
bo boisz się cierpienia...
prawdziwego cierpienia
w samotności...

autor

maffinek21

Napisany: 2006-11-07 Dodano: 2006-11-07 17:40:32

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie