Jest takie miejsce wśród paproci

W ciemnych zaroślach na mglistych moczarach
Płynie w mleku postać - złudzenie to czy mara?

Na nic nie patrzy choć zapatrzona
Czy już kiedyś zmarła? - czy dopiero kona?

Szept to lub łoskot z mgłą sie unosi
Ptaki nic nie słyszą? - czemu ich nie płoszy?

Nagle mgła opadła ukazując zieleń
Wcześniej stała dama - teraz stoi jeleń

Ty rogaczu! myślę unosząc się śmiechem
Wtedy on sie rozpłynał - mój śmiech stał sie echem

Dedykuję wiersz przyrodzie i tajemnicy którą w sobie kryje.

autor

Sindbad

Napisany: 2008-11-06 Dodano: 2008-11-06 00:51:35

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie