Jestem
Dzieciom z autyzmem.
Gdzieś między niebem,a ziemią unoszone.
Delikatne niczym nić pajęcza
Moje ja.
Nieodkryte, niepojęte,
muśnięte dotykiem anioła.
Czyste,czułe i jasne.
Skazane...na miłość bezwarunkową.
autor
SZUMA
Dodano: 2014-11-07 18:47:29
Ten wiersz przeczytano 983 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
:):):)
wiersz idealny w odbiorze ;)
pozdrawiam:)
Znakomity wiersz, jestem pod wrażeniem. Pozdrawiam:-)
Tyle ciepła w paru słowach. Pozdrawiam serdecznie
Temat warty poruszenia.. pozdrawiam
piękna bardzo wymowna miniatura ...delikatna jak dotyk
anioła ....dobrze że trafiłam na twój wiersz ;-)
pozdrawiam
Piękna miniaturka o tej groźnej chorobie. Pozdrawiam.
Pięknie.Pozdrawiam:)
Pięknie i delikatnie ujęty ogromny dramat rodziców
którzy kochają
swoje dzieci ciężko chore na autyzm
To bardzo bolesny temat "rzeka "
Ta choroba jets stara jak świat jest corobą wrodzoną
przekazywaną w genach ale ostatnio zbiera goromne
żniwo
Pozdrawiam serdecznie
Nietuzinkowo o "dotyku anioła"...
Ps. Spacje po przecinkach:)))
Mądrze i delikatnie przedstawiłaś problem autyzmu -
choroby, która zamyka osobę w jej własnym świecie,
odrzuca dotarcie do jej wnętrza, dotyk...
Ponoc ostatnio odnotowuje się coraz więcej przypadków
autyzmu.
Pozdrawiam !
jakże prawdziwa jest ta miniaturka już ja to wiem
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo wymowna,piękna,z ciepłem i delikatnością
napisana miniaturka.
Pozdrawiam serdecznie:)