Jestem jaka jestem
Jest we mnie coś czego do końca nie
rozumiem
coś co przychodzi bierze pasją we
władanie
jakby druga istota określić nie umiem
wtedy siadam i piszę kimś innym się
staję
Życie nie pozwala pokazywać mi wnętrza
serca nieść na dłoni duszy w butonierce
to wszystko gdzieś w środku dusi się
napiętrza
kartkę papieru wyciągam naprawdę jestem
Z woli Boga i aniołów(?) się napełniam
dziewiczej myśli niespokojnym falowaniem
i wiem dzięki temu co to wolność co
pełnia
na ostrzu znaczeń codzienne lawirowanie
Biała kartka najszczerszy prawdziwy
przyjaciel
bo ile bólu może znieść kobiece serce?
jedyny niepowtarzalny i wyłącznie mój
w radościach i smutkach życia
poniewierce
Po prostu...jestem jaka jestem
Komentarze (7)
I sobą tylko pozostań na zawsze...
Z kartką białą się nie rozstawaj....
Od wierszy na niej niech wysycha atrament ...
Za które, tylko należne brawa
wiersz odzwierciedla duszę poety, który jest sobą, gdy
może zapisać białą kartkę, leżącą przed nim... tylko w
ten sposób potrafi mówić o swoich uczuciach, lękach ,
obawach...ta katrka to jedyny prawdziwy
przyjaciel...ładnie wyrażona myśl
Po prostu taką zostań-wiesz bynajmniej na co Cię
stać,a to już dużo-poza tym lubię Twoje wiersze i ten
jest ładny i ciekawy zawsze coś nowego..powodzenia..
hmm...w realnym świecie trudno być sobą ..dobrze ,ze
istnieje poezja ... jej można powierzyć swoje skryte
myśli...ciekawy ,szczery wiersz
Podoba mi się tresć wiersza. Jest taka wzięta z życia.
Może pasować do wielu ludzi, czasem piszę takie
wiersze o swoim odczuciu rzeczywistości. O jego
warsztacie się nie wypowiadam, nie jestem krytykiem,
ale sprawdź go jeszcze raz od strony rowności sylab.
Wrażliwą duszę ukazujesz zamiast kwiatka w butonierce
(mam bezpośrednie skojarzenie z pewną piosenką Pod
budą - uwielbiam ją) Bardzo dobrze czuję ten wiersz i
podoba mi się jego przekaz.
Tak właściwie ja też odnalazłam siebie w Twoim
wierszu, który jest bardzo, bardzo szczery w
przekazie.