Jesteś

Dla tej, którą pokochałem i którą utraciłem

Jesteś niczym promień słońca,
Witający rankiem moją twarz.
Jesteś niczym kropla deszczu,
Ocierająca zaczerwieniony policzek.

Jesteś jak niebo czuwające nade mną,
Bym nie zbudził się ze snu złudzenia.
Jesteś jak dłoń świetlista, wyciągnięta
W moją stronę, gdy otacza ciemność.

Jesteś moją tarczą w walce o życie;
Jesteś krwi dzbanem i żelazem miecza;
Jesteś niczym anioł stojący przy mnie,
Niewypowiadający ni słowa otuchy.

Jesteś słońcem i nocy ciemnością,
W którą zanurzam się zamykając oczy.
Jesteś tą, którą prawdziwie pokochałem,
Jesteś tą, którą naprawdę utraciłem.

Jesteś jak znikomy płomień na świecy;
Ale ciągle Jesteś- raz blisko, raz dalej.
Jesteś strumieniem, w którym zanurzam twarz,
Jesteś częścią mej zranionej duszy.

Czasem miłość zdaje się omijać ludzi, kiedy zaś dotknie swoim oddechem, tak trudno się z nią rozstać.

autor

Cristof7

Napisany: 2005-11-19 Dodano: 2006-05-01 12:29:02

Ten wiersz przeczytano 1215 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie