jesteś
jesteś tu
obok .
śmiejesz się patrząc
jak głupi
w milczeniu zatracam swoje
serce.
jesteś
prawdą,
czasem
stającym w miejscu
jakby tylko na moje życzenie
lub przyspieszającym
jakby chciał dopędzić gubiące się
w ciemnym zaułku myśli .
więc jesteś...
dotykam twoich dłoni
skostniałych z zimna
w lutowy ranek
gdy witając się na stacji
tak na prawdę właśnie się żegnamy
i to sprawia,
że umieram .
taki to czas wtedy
ze mógłbym oddać wszystko
i oddaje
nagi
uczę się ciebie
na pamięć
i umiem.
ty
jesteś czasem
dzięki tobie rodzę się
na nowo
biegamy po kręgach
powtarzając
to umieranie bez końca .
lubię to .
ten czas
gdy w milczeniu
zostajesz obok
do bladego świtu.
a ja milion razu zdążyłem wtedy
umrzeć .
autor
we.mnie.śpi.śmierć
Dodano: 2011-12-08 18:42:49
Ten wiersz przeczytano 413 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
przefanstastyczny ale sluchaj uwagow mariata bo umie
doradzic
Ja nie oceniam poprawności wierszy tylko to co poeta
chciał przekazać. Dla mnie przepięknie!!! Wspaniały
wiersz pełny czułości i miłości oraz oddania. +++++
zdąrzyłem = zdążyłem
Poza tym kropki i po nich małe litery, a bez
przecinków w niektórych miejscach, choć aż się prosi
by postawić. Dlatego mam mieszane uczucia co do
punktu. Na razie bez.