jeszcze oddycham...

dla wszystkich, którzy musieli od nowa nauczyć się życia ...

Choć tyle mi życie już radości zabrało i tyle razy moje serce już z bólu płakało, ciągle tu jestem...żyje oddycham , rzeczywistości z brudnych rąk umykam...zostawiam swój ślad każdego dnia nie raz odbiłam się już od dna...stałam na pograniczu śmierci wszechmogącej, a potem znowu odnalazło mnie słońce... za jeden uśmiech tysiąc łez świat zabiera co dzień ludzka nadzieja umiera...ja mimo wszystko jeszcze ją mam choć tyle w mym sercu bolesnych ran, zostawiam ten ból na kartkach papieru bo chcę z uśmiechem dotrzeć do celu...kiedy tam dotrę ten cały ból - będzie mą siłą i zmianą ról...

.....

autor

Kaja Jabłońska

Dodano: 2004-09-07 09:11:14

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie