jętki

https://youtu.be/QB0ordd2nOI?list=RDTWcyIpul8OE

/gdyby można było się wyrwać z tego miejsca,
pospacerować boso po piachu, potem usiąść
na trawie i zanurzyć dłonie w rzece. zniknąć/

dryfuję. staję się małą czarowniczką
rekwizytem permanentnego pamiętnika
- rośnie ból!

słodki ból rozprasza się niczym akord
i bezdomnie wpisuje, w to
wszystko

pozostanie czułym (nic), bo tylko tam,
można ujrzeć połacie niewidzialnego brzegu.
jakby nie miał prawa, istnieć

w miejscu, gdzie dominuje mgła,
wyciszone muczenie krów i resztki
zapachu siana stają się kruchą ekspozycją

autor

Ewa Kosim

Napisany: 2015-01-05 Dodano: 2018-01-05 11:06:24

Ten wiersz przeczytano 1225 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie