Judasz...

na codzień i od święta
nędzny to człowiek
o wrednym spojrzeniu
obłudnym uśmiechu
przyjaciela udaje
nieautentycznego

dla zysku lubi się łasić
później panikę wywołać
oględnie tak taktownie
człowieka sprzedać jak brata
Boga jeszcze prosić
o przebaczenie Matkę Przenajświętszą
od uwolnienia haniebnego czynu
jako człowieka rozsądku pozbawionego

a tak wspomnieniem objąć historię wiary
kiedy Judasz Chrystusa sprzedał
i sam się z nie mocy powiesił
też ludzie źli bez wiary
od Chrystusa woleli uwolnić Barabasza
człowieka zbója i mordercę

dobrze iż w życiu czas jest określony
od spisku po ciężki zgon
gdzie tyranem zła jest przewodnik
który nie w każdym człowieku
przyrównuje diabła nikczemnego

też czasami w życiu jest za późno
by po śmierci się mścić
kiedy prawdę daje się za życia
a po czysty grób zostawia
bez napisu Judasz

autor

nea

Napisany: 2016-03-01 Dodano: 2016-03-01 06:53:29

Ten wiersz przeczytano 719 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Toniczny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie