a Julia włosy ma siwe

A Julia włosy ma siwe

A Julia zielone ma oczy

i tkwi w bezruchu wsłuchana

w słowika śpiew uroczy



po ścianie bluszcz się wspina

świeże wspomnienie kochanka

co wspinał się stęskniony

i wystraszony poranka



zapewniał o wiecznej miłości

o żarze, co pali trzewia

prosił o dowód stałości

dziś pamięć już to rozwiewa



bo Julia włosy ma siwe

i oczy mętnie wpatrzone

w przeszłość, co tak prawdziwe

obrazy podsuwa minione



i uśmiech widzi słodki

i słyszy szept namiętny

i czuje zapach stokrotki

i nastrój ten sekretny



i gotowa jest znowu

pocałunkami obdarzyć

gotowa na wielką miłość

lecz może jedynie marzyć



bo Julia włosy ma siwe

i zmarszczki ma na twarzy

bo nie ma Romea pod oknem

nic się już nie wydarzy



zostały jedynie wspomnienia

bujany fotel, muzyka..

ta najczulsza, najdroższa

smutna pieśń słowika



mijają dni i miesiące

i rok za rokiem-samotnie

tak czasem uczucie gorące

gaśnie, jak gaśnie słońce



bo sił trzeba,trzeba odwagi

co przeciwności pokona

by mogła spokoju zaznać

dusza z miłości omdlona



i nie ma nadziei na jutro

na uśmiech szczęścia nad ranem

bo Julia włosy ma siwe

i odszedł już dawno-kochanek

autor

rudzik71

Dodano: 2008-01-21 16:31:20

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie