Już czas

Już ta godzina
Już czas.
Pora iść, wyjść, rozwiązać
wstążkę spojrzeń.
A tak bardzo pragnę zostać
I wciąż kreować Cię dla siebie.

Nagle-
trzeźwiejsze oko.
Sięgam po wiaderko wody
by ugasić pożar uczuć
choć w zanadrzu pełna cysterna
upomina się o użycie.

Eksplozja wzmaga ogień
Stoję tam, palą się zmysły.
Wyzwolić się nie mogę
Nie chcę.

Nagle-
Trzeźwe oko
Wyciągam rękę
Tylko wiaderko wody
Kropla na ogromny pożar
Cysterna odjechała...

autor

songerie

Napisany: 2009-03-15 Dodano: 2009-05-28 22:28:29

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie