JUŻ NIE PROSZĘ

Tereso dzięki ,że wpadłaś, pozdrawiam:))

o nic nie prosisz a masz wszystko to co inni mają
i jesteś melancholijnie nastawiona do życia

pięknie w swoistym stylu
pozdrawiam

Dzięki za komentarz, pozdrawiam :))

pozdrawiam, super, podoba mi się :)

nie badz mazeniem, zmien nim zostaniesz cieniem,
pozdrawiam

Dziękuję Babo Jago i Zymku za miły komentarz i
odwiedziny, pozdrawiam

fajnie napisane:) pozdro:)

Pięknie opisałaś melancholię.Pozdrawiam:)

Dziękuję za komentarze, pozdrawiam i życzę miłej nocki
:))

Oj bardzo melancholijnie, ale ciekawa forma wiersza.
Podoba mi sie tylko szkoda ze tak smutno, pozdrawiam

dołączam się do komentarza Tomaka T. -pozdrawiam
cieplutko:)

Podoba mi się wiersz, ciekawie napisany:):)

Dobry,ciekawie napisany wiersz...
Co do melancholii,to lepiej gdy zbyt długo nam nie
towarzyszyła,
z optymizmem łatwiej się żyje,
a poza tym to podpisuję się pod komentarzem konchy...
Serdecznie pozdrawiam:)

Iv, jesteś Kobietą, która dużo potrafi, a jeszcze
więcej może, więc zacznij działać:)
Pozdrawiam, życząc uczty dla oczu na tej wystawie
kwiatowej:):):)

A ja wierzę że życie dopiszę
i na Beju ja tutaj usłyszę:
Jestem cała wielką miłością.
Już nie proszę,
już nie wołam,
już nie krzyczę
bo me życie jest wielką radością:)))

pozdrawiam pięknie:)))