Już nie wierzysz

Z tomiku: "Katharsis et Agape"

Już nie wierzysz w puste słowa,
w każdy nietrafiony gest.
Chcesz już zacząć od nowa,
nie licząc przelanych łez.

Chcesz zobaczyć blask księżyca,
spokój w duszy swej zachować,
nie mając nic do ukrycia,
po prostu przestać się chować.

A ja w tym całym zgiełku,
już sam nie wiem co myśleć.
Znów w duszy pełno lęku,
nie wiem czy mogę istnieć.

Te ostatnie nadzieje schowałem,
te ostatnie nadzieje umarły.
To czego tak bardzo się bałem
- iskry, które serca nam skradły.

Tak szybko się narodziły,
potem chciały odejść w świat.
Tak nagle się wypaliły
i świsnął w serca bat.

Tak mocno tęsknię za Tobą,
że w nocy spać nie mogę.
Teraz pustka mą ozdobą,
łzy spadają na podłogę.

Kochałem tak bardzo Ciebie
i nadal Twe serce kocham.
Byliśmy niepokonani w niebie,
a teraz się ciągle szamotam.

i cóż więcej dopisywać...wiersz ma wszystkie treści w sobie...

autor

Cristof7

Napisany: 2007-11-20 Dodano: 2007-11-22 16:41:58

Ten wiersz przeczytano 350 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie