Już sen przychodzi...

Zamknięte oczy śpią pod powieką
już drzemią zmęczone usta
w oddechu ciepłym zanurzam sen
i kolorowych marzeń potoki.

Poduszka co przyjacielem mi
największym po gwiazdach i księżycu
tuli się miękko do twarzy, gdy
przychodzę o zmroku znużona dniem.

Przychodzę zapomnieć kłopoty i troski
zaplątać siebie w bajkowe zdarzenia
odpocznie i serce i dusza strudzona
samotność ucieknie w oblicze cienia.

autor

Ani, ani

Dodano: 2007-03-21 22:19:42

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie