Kamień
Życie to nieociosany kamień,
kopany przez znudzonego podróżnego.
Na ręce leży niezgrabnie,
a czasem kaleczy
i ciskamy go w dal.
Nie świeci w słońca blasku,
ani nie szumi w letnie wieczory.
Potrafi tylko szybę łez roztrzaskać
na miliard kropel.
Jednak z tej zagubionej skały
człowiek jest w stanie zbudować mur,
na który będzie patrzył w locie ptak.
autor
Maja Dominik
Dodano: 2007-04-03 08:37:21
Ten wiersz przeczytano 442 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.