Kamień szczęścia
Stoi storczyk w oknie
i światu się dziwi
deszcz pada on nie moknie
ludzie bez parasoli
mokną a są szczęśliwi
nie wie tego storczyk
nie wiesz nawet ty
dlaczego mają przelotne
uśmieszki jak ten deszcz
tego nie wie chyba nikt
czy ta radość jest wszędzie
słodycz niesiona przez chwilę
czy to już tak zawsze będzie
te uśmieszki od rana miłe
i ci ludzie ze szczęścia bakcylem
jakby mistrza pędzlem malowani
na płótnach a nie za oknem
tańczą na deszczu tańcem liści
amatorzy tańczą jak artyści
bez strachu że ktoś przemoknie
zażyli chyba jakiś narkotyk
aromat myśli subtelnych
z powszedniego życia wyrwanych
dotknięci stanem nirwany
a każdy ma szczęścia kamień węgielny.
Komentarze (6)
Dobrze się wiersz czyta,a miłość do tańca
porywa,choćby i w deszczu:)
Serdecznie pozdrawiam:)
Ładnie o miłości. Dobranoc TESO
Miły wiersz w optymistycznym klimacie. Pozdrawiam i
życzę miłego weekendu
Ladnie, radosnie:)
Pozdrawiam:)
piękny wiersz o miłosci pozdrawiam
tak to zakochani - storczyk tego nie wie ....
ładnie o miłości :-)
pozdrawiam - miłego dnia :-)))