Kamienny wyrok Sonet

Scena z gór Afganistanu.

Rozszalały tłum wyje - poczuł krwi łaknienie,
ktoś cisnął kamieniem, za nim grad ich leci.
a Słońce bezlitośnie w oczy prosto świeci,
i wiatr na złotym piasku rzuca krwawe cienie.

Dziewczyna przerażeniem twarz ma wykrzywioną,
łzy roni rozpaczliwie, modlitwy mamrocze.
Jej ciało umęczone w agonii dygocze,
ślepia tłuszczy w amoku nienawiścią płoną.

Jeszcze serce w niej bije, kołacze się dusza,
choć się nad nią znęcają, lżą sponiewieraną.
Bólu pewnie nie czuje, już się nie porusza -

bracia kopią ofiarę ukamieniowaną.
Ojciec pluciem na zwłoki sumienie zagłusza,
tylko matka rozpacza nad córką kochaną.

Ukochany w góry uciec musiał.

autor

Stumpy

Napisany: 2017-10-21 Dodano: 2017-10-21 09:46:13

Ten wiersz przeczytano 1075 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Sonet Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie