Kartka znad morza
I znów Bałtyku szum stargane nerwy koi
Ten sam wysoki brzeg ta sama wieś
Tupadły
Wśród samotnych dusz myśl się stroi
Wywołuje z mgieł obraz już dawno zbladły
Tyle przyjaznych lic serce co dla mnie
biło
Wesoły wszędzie gwar humor złoty błyska
Dziś z tego prawie nic choć wszystko jest
jak było
Ten sam słoneczny żar ta sama fala pryska
Chłonę więc morski wiew i piękno
obojętne
Na szary ludzki tłum co z biegiem lat się
zmienia
Jak stado śmigłych mew jak uczuć gry
namiętne
Po których tylko żal zostaje i wspomnienia
autor
BaMal
Dodano: 2015-11-16 20:04:02
Ten wiersz przeczytano 1870 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (67)
waldi1 dziękuję za komentarz pod moim wierszem
Poznałem nasz Bałtyk .. i inne morza i piękny ocena
..ale najpiękniejsze są nasze brzegi i nasza w Polska
Mewa .. .. pięknie Basiu piszesz ..
Beata1 dziękuję za komentarz pod moim wierszem
Basiu, świetny morski klimat w Twoim wierszu. Dawno
nie byłam to chociaż sobie poczytam.
Pozdrawiam:)
Stumpy dziękuję za komentarz pod moim wierszem
Ty już kochana trzy dni siedzisz w tych Tupadłach.
Rusz się i napisz coś nowego .Wiesz że lubię...czytać
twoje wiersze.Miłego wieczoru.
ARABELLA dziękuję za komentarz pod moim wierszem
niech zostaną wspomnienia bez żalu Basiu, pozdrawiam
blondynka8 dziękuję za komentarz pod moim wierszem
Uwielbiam morskie klimaty. Dziękuję za doznania. Super
wiersz, pozdrawiam-:)
One Moment dziękuję za komentarz pod moim wierszem
Moje klimaty.Uwielbiam zapach włosów zroszonych
morskim powietrzem...
:))
wielka niedźwiedzico dziękuję za Twój komentarz pod
moim wierszem ,popracuję nad nim by wiersz nabrał ładu
Rytmiczny trzynastozgłoskowiec w ostatniej zwrotce. Aż
chciałoby się tak samo w pierwszej i drugiej.