Kartki
W myślach spacerem przebiegam po niebie.
Tylko przez chwilę zatrzymam się,
muszę znów iść tam daleko, przed siebie,
by znaleźć.
Bo wszystko takie proste kiedyś było,
to co się skończyło.
I w słowie kocham w podróż nieodbytą
wysłane,
rozmowie codziennej, dziś na wpół
przerwanej.
Tam jest Wiosna, trochę już uśpiona,
nigdy nie będzie rozbudzona.
Cały świat chciała mi dać,
sznur ażurowych chmur pełnych gwiazd,
chciałam uśmiech, jak dobrze jest dawać i
brać.
Listonosz list przyniósł, nie to
nieprawda,
to minęło bezpowrotnie.
Przeglądam kartki, tak bliski zapach,
styl
słowa,
chciałabym tak bardzo raz jeszcze od
nowa.
I wtedy krzyczałabym sercem,
to czego myśl nie wypowie.
Tak bardzo tęsknię.
Komentarze (52)
Nie wiedziałam.
Bożenka- to brzmi niebiańsko.
Witaj,
wybacz niedomówienie - myślalam, ze nie ma już
nikogo na Beju kto nie zna mego imienia...
Bożena jestem.
Uśmiech.
Moliczko, będę tak.
Bo Molica trochę mi jakoś nie tak.
chciałabym znać imię.
Ale zrozumiem.
Dziękuję pięknie.
I takiej niedzieli- pięknej, nie tylko na zewnątrz.
Waldku, dzięki.
Witaj,
raz jeszcze najszczersze...
Uśmiech.
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie ...
O dziękuję Kaziku.
Tobie i Rodzinie również.
Spokojnej niedzieli.
Wszystkiego Dobrego z okazji imienin,
zdrowia, szczęścia i uśmiechu, pozdrawiam ciepło,
miłej niedzieli.
Atam najpiękniejsze.
ale to miłe Tomku.
Dziękuję pięknie Tobie.
Brzoskwinko, Isano- dziękuję bardzo.
Cudnego dnia.
Ta nasza tęsknota
miłego dnia:)
Jedna z piekniejszych refleksji jakie czytalem:)
Tęsknota między wersami,
Skłania do zadumy.
Pozdrawiam serdecznie
Mgiełko dziękuję.
Tobie też wszystkiego dobrego.
I też pozdrawiam.
Umiesz, Soloamo.
Twój jest piękny bardzo.
Dzięki.
Piękny wiersz. Zatrzymuje na dłużej. Pozdrawiam :)