Kartki
W myślach spacerem przebiegam po niebie.
Tylko przez chwilę zatrzymam się,
muszę znów iść tam daleko, przed siebie,
by znaleźć.
Bo wszystko takie proste kiedyś było,
to co się skończyło.
I w słowie kocham w podróż nieodbytą
wysłane,
rozmowie codziennej, dziś na wpół
przerwanej.
Tam jest Wiosna, trochę już uśpiona,
nigdy nie będzie rozbudzona.
Cały świat chciała mi dać,
sznur ażurowych chmur pełnych gwiazd,
chciałam uśmiech, jak dobrze jest dawać i
brać.
Listonosz list przyniósł, nie to
nieprawda,
to minęło bezpowrotnie.
Przeglądam kartki, tak bliski zapach,
styl
słowa,
chciałabym tak bardzo raz jeszcze od
nowa.
I wtedy krzyczałabym sercem,
to czego myśl nie wypowie.
Tak bardzo tęsknię.
autor
Annna2
Dodano: 2020-07-24 14:19:55
Ten wiersz przeczytano 1393 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (52)
Jest tęsknota za tym co się skończyło, ale też
nadzieja na nowe i tego się trzeba uczepić.
gdy jest gdy są ... mijamy z obietnicą że kiedyś
gdy... tracimy - jest żal i tęsknota i list a w nim...
miniony czas
Bardzo tęskna refleksja, pozdrawiam ciepło.
Nie wiem Maćku, chyba nie.
Ale może jest też czas na nowy czas?
Dziękuje.
Krystynko, dziękuję
Mgła czasu tęsknotę złagodzi, ale w sercu blizna
zostanie. Udanego dnia z uśmiechem:)
zatrzymał mnie twój piękny wiersz
powrócę do niego jeszcze nie raz
wzruszony autentyzmem przekazu
oddaję mój głos
z małą refleksją
dlaczego nie można cofnąć czasu ?