Kaśka
Dziś jest Międzynarodowy Dzień Dziewczynek...
Uśmiech miała jak z obrazka,
włos rozwiany, ciepły wzrok,
a na imię miała Kaśka
i szła za mną wciąż krok w krok.
Miała pewnie wad niewiele,
i niewiele miała lat -
gdy spotkałam ją w niedzielę
w sukieneczce z barwnych łat...
Lat minęło ze trzydzieści,
kiedy "córką" była mi,
ale znikła gdzieś bez wieści,
mam już o niej tylko sny...
Szukam jej po świecie całym,
pytam o nią tu i tam...
Świat jest wielki, okazały,
jak jej szukać teraz mam?
Może dnia któregoś wróci,
i znak jakiś "matce" da;
niech się serce już nie smuci,
dość rozterek serce ma.
Gliwice 07.08.2020 r.
autor
Berenika57
Dodano: 2020-10-11 13:58:20
Ten wiersz przeczytano 734 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Dziękuję, Beatko :) B.G.
smutno, bardzo kiedy tak sie dzieje
serce oddajemy i płaczemy...ale historia lubi się
powtarzać...
pozdrawiam Bereniko
Takie nieprzewidywalne jest życie. Dziś mała przymilna
córeczka a za kolka lat przebojowa, bezkompromisowa,
burząca wszelkie konwenanse pannica. Ale nic się na to
nie poradzi. Pozdrawiam z plusem:)))
Ja też czytam "na smutno"
Pozdrawiam
smutny wiersz,
może kiedyś wróci, kto wie?
pozdrawiam serdecznie.
wszystkie dziewczynki bez względu na to jak mają na
imię, mają dziś swoje święto, świat do nich należy,
więc niech się radują
życząc miłej niedzieli, ślę serdeczności
Witaj Bereniko
Napisany lekkim piórem smutny wiersz ze wzruszającą
puentą.
Serdecznie Cię pozdrawiam.,
Michale, Twoje uwagi były przydatne
i na pewno wezmę je pod uwagę... ale ze względu na
dzisiejszy dzień, zamieniłam ten wiersz na wiersz o
pewnej dziewczynce... Wiersz "Jesień w sadzie wkleję
jutro, ale zapewne już po korekcie. Pozdrawiam
serdecznie i dziękuję za uwagę:) B.G.
Bardzo mi przykro, że wycofałaś "Jesień w sadzie".
Moim zdaniem to był dobry wiersz. wymagał tylko
drobnych poprawek. Obawiam się, że to mój komentarz
tak Cię zniechęcił.
Ten też mi się podoba. Można go tłumaczyć na dwa
sposoby. Albo tak, jak przedmówczyni, albo pogodniej:
Tamtej Kaśki już nie ma. Dziś jest Katarzyna -
zupełnie inna osoba.
W moim odczuciu to jest bardzo smutny wiersz. Wzrusza
tęsknota za dzieckiem, co o matce nie pamięta. Boli
miłość nieodwzajemniona. Tylko matka wie jakie to
uczucie. Pogodnego dnia z uśmiechem:)