Kawałek pociętej kartki
/przez ciebie teraz płaczę/
Ach!
Jakże to boli,
kiedy bliska ci osoba rani
zadaje cios
prosto w serce...
prosto w zranioną duszę...
Jakże to boli,
gdy słowa ciosane niczym błyskawice
odbijają się o ścian twoich uszu...
co wtedy czujesz?
Straszliwą pustkę
i ukłucie żalu.
Łzy stają Ci w oczach,
szepczesz tylko:
jak mogłeś.
Na nic więcej Cię nie stać.
Jakże to boli,
gdy osoba do której biło twoje serce
poszarpała je do krwi.
Zniszczyła wszystko,
co dotąd poukładałaś.
I już nie będzie powrotu.
Nie da się tego skleić.
Tak jak ty się teraz czujesz,
tak ja czuję się patrząc
w ten błękit oczu.
Z tym błyskiem wrogości.
Czuję się jak nic nie warty
kawałek pociętej kartki..
03.03.2010
Komentarze (10)
suzzi...dokładnie.. wiersz jak lek... pisząc tworzysz
sobie antybiotyk... podoba mi sie wiersz
"Czas nie leczy ran lecz przyzwyczaja do bólu"
Pozdrawiam. :*
Kartkę można posklejać, ale zostaną ślady i nigdy nie
znikną. Będą zawsze Rysami pomiędzy Wami. Lepiej przed
sobą położyć nową i rozpocząć następny rozdział swojej
książki zwanej życiem...;-)))
Byłam w takiej sytuacji i wiem co czujesz. Bądź
dzielna,to mija :) Pozdrawiam gorąco.
Tak, od miłości do nienawiści jeden krok, znajdź
ujście Twoim łzom, choćby w poezji. Czas leczy rany,
przetrwaj ten okres.
Pozdrawiam
taki wiersz pomaga, jest jak rodzaj terapii
Tak, właśnie tak boli... pisz, to pomaga...
jakie to smutne... ale wiesz, pociętą kartkę da się
skleić. I wcale nie jest tak źle. Piękny wiersz.
Pozdrawiam. :-)
Poruszający serce........wiersz
Boleć będzie jakiś czas, ale rany w sercu, w końcu się
zagoją... Pozdrawiam