Kawiarnia

Dosyć smucenia się
dosyć myśli depresyjnych
udawajmy,że świat podoba się nam
naucz mnie nieoddychania
nie chcę zachwytu zielenią
mam dosyć wszystkiego co prozaiczne
wszystkiego co dotyczy barku pieniędzy
bądźmy ponad przeciętną

Siedzimy w kawiarni,gdzie nie ma ludzi
gdzie wieje i strasznie drogo jest
uznajmy za zbyteczne martwienie się
Zawsze możemy upić się by nie słyszeć chłodu

Na szczęście z kawiarni wyrzucili mnie,do dziś nie mogę wyleczyć się z tego chłodu...

autor

wzdychania

Dodano: 2010-05-25 07:58:55

Ten wiersz przeczytano 528 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie