Każdemu jest mało

Witam-jest to mój następny wiersz ,dziękuję serdecznie za ciepłe przyjęcie poprzedniego o urokach jesieni,dziękuję za wszelkie uwagi i serdecznie pozdrawiam

KAŻDEMU JEST MAŁO
Myślę że wielu się ze mną zgodzi, iż człowiekowi jest trudno dogodzić.
Nie będę wnikał w różne dylematy-zajmę się problemem miesięcznej wypłaty.
Nie znam takiej profesji i takiego zawodu aby człowiek był zadowolony ze swego dochodu.
Od kiedy pamiętam- w narodzie pokutuje ,ile by ktoś zarabiał- zawsze mu na coś brakuje.
Tak było zawsze i teraz się powtarza, że każda grupa społeczna niezadowolenie wyraża.
Znamy protesty górników, lekarzy, nauczycieli- wszyscy by zarabiać coraz więcej chcieli.
Każdy się powołuje na swój trud i poty, jak ciężko haruje za tych kilka złotych.
Gdy jakąś podwyżkę się nawet dostało-podwyższyli to dobrze, ale czemu tak mało?
Zaraz takie twierdzenie w społeczeństwie się szerzy- przecież za tę pracę więcej się należy.
Każdy ma argumenty, nawet znam bankiera, którego rodzinie niedostatek doskwiera,
żaliła się jego córka: „wie pan że mój tata jeździ już tym „Lexusem” chyba ze trzy lata,
ciągle się zamartwia i często się głowi, gdzie by tu dorobić- bo chce kupić nowy,
Poradziłby sobie gdyby ulgi dali i takiego podatku mu nie zabierali.
Prości ludzie tego nie wiedzą, nie czują, jak bardzo polski budżet bogaci ratują
a to co im zostaje- to są tylko grosze, niech pan coś napisze na ten temat, proszę.”
Głupio mi się zrobiło słysząc takie żale, mnie biorą 300 złotych-nie tak dużo wcale.
Zacząłem się zastanawiać i zachodzę w głowę, może napisać do ZUS-u,” niech wezmą połowę”
niech mi wypłacą co miesiąc tysiaka a resztę niech przeznaczą na jakiegoś dzieciaka,
przecież to także w moim interesie aby polskie dzieci nie żyły wciąż w stresie.
Za tysiąc przeżyje, tak mi się wydaje, przecież są na tym świecie bardzo biedne kraje
gdzie na lepsze życie ludzie szans nie mają, pracują za dolara i nie narzekają.
Ja też nie narzekam i cieszę się z tego, że mam emeryturę miesiąca każdego,
że mała co poradzę, myślę sobie po prostu a może dawali ludziom według wzrostu?
Mógłbym na wzrost też narzekać, bo nim nie grzeszę, ale jak mam taki to takim się cieszę.
Więcej optymizmu zalecam i to na koniec powiem, że kto się wciąż zamartwia niszczy sobie zdrowie.

jest w nim trochę satyry i realiów naszego życia

autor

Jerzy senior

Napisany: 2017-09-08 Dodano: 2017-11-22 15:02:18

Ten wiersz przeczytano 654 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie