Każdy
Każdy ma klepsydrę życia
patrzysz na nią tak z ukrycia
a tam się sypie i leci
jest coraz mniej jak rosną dzieci.
Źiarenka piasku spadają
drążą szczelinę powoli
chwile dobre szybko mijają
a złe wyrzucasz ze swej niedoli
Kiedy ostatnie ziarenko spada
chcesz źycie zacząc od nowa
wszystko ci wtedy się zgadza
jesteś znowu gotowa.
Tylko siły nie takie
aby bieg w pędzie odwrócić
musisz poddać się woli
nie możesz iść dalej
ani tej drogi skrócić.
IWONA DERKOWSKA
Komentarze (18)
"chcesz życie" ;-)
ładnie o przemijaniu ....gdyby tak można było
zatrzymać lub spowolnić przesypywanie tych ziaren
piasku ....
pozdrawiam ;-)))))
jak zwykle urzekło mnie
tak to się właśnie ,,kreci'' to nasze życie..
dobrze napisałaś.!
bardzo dobry wiersz do zadumy nad egzystencją:) miłego
dnia
Prawdziwa życiowa refleksja.Pozdrawiam serdecznie:)
nie patrzmy na żadne klepsydry
jak życie w nich sypie się nasze
a cieszmy się chwilą obecną
by była w pamięci na zawsze:)))
pozdrawiam pięknie:)))
dobra życiowa refleksja Pozdrawiam Iwonko:)
Zosiu dzięki.
"a ona się sypie i leci"
Myślę, Iwonko, że raczej...
a tam sypie się i leci
Pozdrawiam :)
Szkoda nam tego ostatniego ziarenka życia. Chuchamy na
nie, by jak najdłużej pozostało w klepsydrze życia.
Dobra refleksja.
Pozdrawiam, Iwonko:)
Dzięki wszystkim.
Krzysztofowi również.
ładnie o przemijaniu...
refleksyjnie, ciekawie, pozdrawiam:)