Kiedy wymawiasz moje imię...

W ciszy odnajdę najbardziej krzykliwe zakamarki świata.

Dzieki niej mogę zostać sam ze sobą i nikt, ani nic nie przerywa tego błogostanu.
To ona daje mi nadzieję, że ten świat ma jeszcze po co istnieć. Pozwala mi zrozumieć, że nawet panowie w pasiakach i lalunie, którym w głowie nie szumi ani morze, ani drzewa, a forsa i "chęć bycia docenioną".
Myślę, że cisza jest pierwszą i ostatnią rzeczą, która pozwoliła mi zrozumieć, czym tak na prawdę jest miłość.

To dzięki wielu samotnym, nieprzespanym nocom, przesiedzianym w zupełnej nostalgii dały mi do zrozumienia, że Cię kocham.

autor

Bood Master

Dodano: 2006-10-16 18:29:48

Ten wiersz przeczytano 861 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie