Kim jestem...
Jestem niczym ptak,
Wolny, unoszę się na skrzydłach
fantazji,
Widzę wszystko dokładnie, niczym król ze
swego tronu...
Podobny jestem do wilka,
Bezwzględny, me zimne oczy poszukują
zdobyczy,
A kły rozszarpują wątłe marzenia
innych...
Przypominam momentami szczeniaczka,
Merdam szczęśliwy ogonkiem widząc twarz
znajomą,
Łaszę się i miłości od tych, których
kocham, żądam...
Na wzór glizdy ohydnej,
Wiję się i prę przez życie, zostawiając po
sobie ślad,
I modlę się, by na drapieżnika czasem nie
trafić...
Niemal jak ryba,
Pływam swobodnie w kręgu zainteresowań i
przyjaciół swych,
Wyciągając mnie, na pewną śmierć
skazujesz...
Wiatr mym bratem jest,
Jak on, istnieję, choć nikt mnie nie
widzi,
Potrafię zarówno pomóc, jaki i niszczyć w
gniewie...
Mimo tego wszystkiego, żałuję niestety -
Z całą pewnością przypominam, zachowuję się
i jestem...
Człowiekiem
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.