Kim jestem?

Jestem różowym śpiewem serca o poranku.
A potem
Potem
jestem złotym tańcem spełnionego dnia.
A potem
Potem
jestem zapachem liliowego zmierzchu,
zanim w granat nocy się zmieni.
A potem
Potem, potem jestem tylko ciszą.
A potem

Kim jestem ?- tyle lat w sobie siedzę, wiem, ze niewiele
Gdy milczę wszyscy obok proszą o cisze
Gdy krzyczę, wołam w niebo głosy,
mój głos zalega i niknie między perłami rannej rosy

Więc pytam, właściwie po co, kim jestem
nie zmieni to faktu, szary, zrozumiałem nareście
Pójdę w ta szarość, zamiast plecaka starczy garb
swemu życiu dziękuje, jestem z niego bardzo rad

Tysiąc pytań i odpowiedzi tyleż, wiele tego
każdy mnie widzi po prostu innego
Ale ja wiem ,że odróżniam sie od milionów innych
tylko ja posiadłem cząstkę ciebie, może jestem naiwny

Tak czy siak, pociągi zawsze stają na peronach
Ze jestem inny od innych każdy mnie przekona
W tym mam ogromną przewagę, biorąc życie poważnie
Zwyczajny zjadacz chleba i to jest właśnie ważne

Autor:slonzok-knipser
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2012-09-16 Dodano: 2012-09-17 06:53:49

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie