Kłamczucha

Dla Jowity - zwariowanej kobity

Taka śliczna, taka mądra
Rezolutna i roztropna
A gdy tylko mówić chciała
To kłamała i zmyślała

Że to krowy latać mogą
Że jak tylko tupnie nogą
To jej mężuś już wymięka
I o litość prosi, stęka

Że na gruszce słonie rosną
Że lato zaczyna się wiosną
Że od sexu można skonać
Że w Warszawie Barcelona
Że rozumu ma za dwoje
Jak zje z rana ze dwa słoje
Że piękniejsza jest niż żaba
Że jak zechce może władać
Całym światem i planetą
Że jest chłopem, nie kobietą

O kim mowa? Już ci świta?
Oczywiście, to Jowita!!!

A nie wierzyłaś, że o tobie napiszę! :)

autor

gosiaW

Napisany: 2008-01-06 Dodano: 2008-07-01 09:38:44

Ten wiersz przeczytano 1041 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie