Klątwa rycerza

Gęstnieje wkoło mroczny czas.
Rosną upiorne skrzydła straży.
Powraca
rdzawy krajobraz kłamstw,
kamienny ogród ludzkich twarzy.
Brunatne ostrza półniemych spojrzeń
Kaleczą zmysły Orfeusza.
Krwawe proporce szaleńczych doznań
w zamkowej wieży
wiatr porozrzucał.
Skuty kajdanem wyobraźni,
chodzę zaklęty wśród snu ołtarzy.
W katedrze smutku
i serca kaźni,
krzykiem rozdzieram spokój witraży.
Czy zdołam kiedyś, podnieść przyłbicę?
Oręż miłości zacisnąć w dłoni...
I pognać z dumą
przez błyskawice
ku czyichś oczu bezkresnej toni

Enehy dziękuję.

autor

midak

Napisany: 2006-08-15 Dodano: 2006-08-16 10:40:38

Ten wiersz przeczytano 381 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie