Klepsydra

Kaś i Mich, za to, że są.

Pozwolić sobie upaść
Zniknąć na dnie
Zestarzeć się
Pod pozorami szczęścia

Porzucić marzenia
I walczyć z nimi
W imię rozsądności
I dorosłego zachowania

Iść za przykładem
Z zamkniętymi oczyma
Obijać się o ściany
Wyciągając ręce

Siąść w kącie pokoju
I próbować
Krzyczeć szeptem
Tak, by nikt nie słyszał

Przeminąć
Umrzeć
Zostać zapomnianym

A może by tak
Spełnić chociaż jedno z marzeń
Tych małych
I tych troszkę większych?

Wszystkie marzenia
To okruszki życia
Które układamy przez lata
Kawałek po kawałku

I choć jedno to niewiele
W tej klepsydrze
Liczy się każde ziarenko piasku

Wszystkim tym, którzy układają swoją układankę tak, jak chcą.

autor

Green Lonely

Napisany: 2008-03-06 Dodano: 2008-04-08 18:45:29

Ten wiersz przeczytano 400 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie