Klon i pani Jesień (abecedariusz)
Atrakcyjna pani Jesień
Blaskiem otacza
Ciemnoczerwony liść klonu
Dekoruje pięknie ogród
Eliksirem radości
Figlarnym uśmiechem na ustach
Gdzie nie spojrzy to
Harmonia szczęścia
I wspaniała paleta barw
Jak z bajki
Koronkowy liść
Lekki i zwiewny pragnie
Mglistej przestrzeni
Na wietrze jesiennym chce
Odkrywać nieznaną twórczość
Poezji w miłości
Rozgrzane serce czerwonym winem
Słodko orientalne
Tańczy w przestworzach nieba
Uczuciem oczarowania
Wplata podmuch rozmarzenia
Zachwycony znalazł drogę życia
Klon japoński został ścięty...
Komentarze (50)
Abecedariusze w kolorach jesieni, bardzo pieknie
Iris&.
jesień to też przemijanie zaduma
pozdrawiam
Witaj Marioluś,
Pięknie i tak poetycko - bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam kochana i życzę, miłego reszty dnia.
Dziękuję, za milusie odwiedzinki:)
dziękuję za piękną piosenkę
miłego dnia kwiatuszku :)
ślicznie:)
Mariolko jak zawsze pięknie z pełnym poczuciem humoru.
Piękne są również Twoje komentarze i miło gdy
zaglądasz do mnie.
Podoba się
piękny, czuję się blask.
Moje ulubione jesienne klimaty. Pozdrawiam.
:)Dzięki i wzajemnie Mariola
Barwnie w obrazach, piekny wiersz, Irisku.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Ot droga :) do Bajki (:
Ładnie i obrazowo napisany:) Bardzo na tak.
Miłego!
Podoba mi się ta atrakcyjna pani
jesień i ten koronkowy liść:)
Pozdrawiam
Dużo w tym prawdy...Pozdrawiam