Knajpka

Ponieważ ten wierszyk podobał się mojej koleżance ... To może i wam się spodoba ...

Usiadł raz Pan Bóg z djabłem przy piwie
Sącząc powoli, obaj leniwie
Nic się rozmową z sobą nie wiążąc
Siedzą i sączą nawet nie spojrzą

Tak delektując się złotym płynem
Siedzą spokojnie naprzeciw siebie
Djabeł się raczy w swoim piekiełku
A Pan Bóg raczy się w swoim niebie

Komu przyjemnie i co na względzie
Tutaj odpowiedź już nie przybedzie
Sam musisz usiąść przy swoim piwie
I sączyć owo równie leniwie

Posadzić siebie naprzeciw siebie
I zdecydować pijąc powoli
Czy bardziej innych czy ciebie boli
Bo Pan Bóg pijąc ze swoim czartem
Tu pozostawił ci wolną kartę

Masz i decyduj, graj sam za siebie
I tak usiadziesz z nami przy piwie
My już lejemy ono dla ciebie
I wypijemy wspólnie leniwie
To coś naważył w piekielnym-niebie

autor:inspektorek To jeden ze starszych moich wierszy a dwa lata temu został nawet utrwalony w jednym młodzieżowym tomiku co sprawiło mi wielką satysfakcję.

autor

inspektorek

Napisany: 2004-01-21 Dodano: 2006-12-20 23:16:01

Ten wiersz przeczytano 578 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie