Kobieta

Kobieto puchu marny
z tobą nie jeden rycerz walczył
wygrywał bitwy, dla twej sławy
z dumą na tarczy, honorem krwawił
twego imienia nigdy nie zdradził
poległ w objęciach twoich
wierząc w miłość z której się zrodził

Malarz był gotów uwiecznić twe ciało
próbując jednak kolorów mu brakowało
zniechęcony w końcu zrezygnował
mówiąc widzieć co innego niż malować

Zrozumieć co w myśli twej zaklęte
próbował nie jeden poeta
w słowa sadząc myśli niczym kwiaty
w ogrodzie twych tajemnic
ogrodzonym murem za którym
słońce to twój język
a księżyc usta twoje więzi
nie jeden kwiat z wstydu usechł
od światła które roztaczasz w okół siebie
spacerując za dnia po niebie
by w nocy oglądać ciebie w pełni
czego opisać słowami się nie da
dlatego poeta milczeniem ucina wierszyk.

Wiersz ten dedykuje wszystkim kobietom na tym portalu ;)

autor

Sarcatriel

Napisany: 2001-02-15 Dodano: 2007-10-20 03:15:57

Ten wiersz przeczytano 570 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie