Kolej waskotorowa

Nie znam już słów co opisać by mogły proste zdarzenia.
Znam za to milion nie potrzebnych zdań wyrwanych z książek
jak i z codzienności, wymawiam je zawsze wtedy
kiedy w myślach, jak w oparach sennych staram się znaleźć
sens który swym torem wskaże mi horyzont nieznany.
Wynikający z potrzeby, prostych słów których unikamy.

Nie znam miłości, tym bardziej nie potrzebna mi nienawiść.
Mam za to kosz pełen nazw dokładnie po katalogowanych.
Handluje uczuciami, trzymając w ręku portfel wielkimi słowami wypchany
wydaje resztę w drobnych, zostawiając sobie wysokie nominały.
Zbieram na drogowskaz który wskaże mi kierunek przez wszystkich nadużywany
z tą jednak myślą że na nowo odkrywany.

Nie znam już siebie, od kiedy uwierzyłem w prawdy głoszone
w złości, wyrwane z gardła smoka który w moim domu gości.
Zamknięty w klatce własnych pragnień
ukrzyżowany wyobraźnią która chce wzlecieć ponad przeciętność
na skrzydłach, co papierowe posiadają pióra.
Na nich zapisane klucze których odczytać mi się nie uda
tak długo jak będę jednej prawdy szukać.
Wbijając gwoździe w ściany własnej miłości
pragnąc wiele, tworząc hologramy swej wolności.
Być może czas pozwoli mi spojrzeć w okno słów nieznanych
które od dawna w sobie przed samym sobą ukrywamy.

autor

Sarcatriel

Napisany: 2002-11-24 Dodano: 2007-12-17 03:45:42

Ten wiersz przeczytano 771 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie