Kochać nawet po śmierci

Dla tych któży nie przestali kochać mimo śmierci...

Za brama cmentarza ...
smutek w sen się przeobraża.
Czy w środku dnia śmierć również,
się zdarza.
Czy idąc w świetle słońca człowiek,
na zapomnienie się naraża.

Dziś zimny dzień pożegnania.
Smutek czas teraz pogania.
Szklana trumna ciało oplata.
Znów czas beznamiętnie
z nicością się zbrata.

Krwisto czerwona róża w twoich dłoniach.
Radości to były czasy przy złotych jabłoniach.
Pamiętam to bardzo dobrze,to były wtedy czasy.
Gdy uczucia były jak bezkresne północne lasy.

Nie płacz już,kiedyś się spotkamy.
Jeszcze o wczorajszych snach porozmawiamy.
Przytulę Cię mocno,pocałuję wtedy.
Powiedz o Boże kiedy to będzie ,kiedy...

autor

mysterious_G

Napisany: 2004-12-06 Dodano: 2004-12-08 18:12:55

Ten wiersz przeczytano 758 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie