Kocioł zwany życiem.
Miłość dozwolona jedynie elektronicznie,
Parawka pod zaświadczeniem o tym, co
wolno.
Zbiegłe chwile niewielkiego zapomnienia
Zamknięte pod milczenia kluczem.
Cienka granica między lubić i kochać.
Móc i chcieć.
Żyć dla kogoś i umrzeć.
Bezmyślne trwanie.
Niewolnictwo uczuć w egzystencji,
Mieszanka marzeń i wspomnień
W kotle zwanym życiem.
autor
siopestrzyczka
Dodano: 2008-05-16 20:38:15
Ten wiersz przeczytano 401 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.