Kohcać, tracić, zostają...

Wiersz został napisany podczas oazy w Krościenku o godzinie 23.28

Kochałam ponad wszystko,
Jego czuły dotyk,
Ten jego ciepły oddech,
To odbicie na szybie gdy,
zaglądałeś do mojego pokoju,
Które do teraz sobie przypominam.
Te włosy na postawione na żelu,
Tą dłoń którą trzymałeś mnie za rękę,
To ciało, do którego czule przytulałam się,
W chwilach smutku i rozpaczy.
Tak bardzo go kochałam,
A jednak straciłam...
Straciłam jego dotyk, oddech i dłoń.
Ten głupi motor który sprawił tyle cierpienia.
Dlaczego tylko on?
Przecież jechałam z nim...
Teraz zostały tylko wspomnienia,
Ten wiecznie powtarzający się koszmar,
Ten pisk i trzask ciągle chodzący po mojej głowie.
To wszystko moja wina...
Po co ja chciałam jechać na motorze?
Boję się...
Bo nie wiem jak sobie poradze...

Proszę o pomoc jak o tym zapomnieć?

autor

Jusi

Napisany: 2007-07-08 Dodano: 2007-07-14 10:59:20

Ten wiersz przeczytano 652 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie